دلم گرفته زخانه کجایی ای مادر
که خانه بی تو ندارد صفایی ای مادر
چنان به دیدن روی تو آرزو مندم
خدا کند که بخوابم بیایی ای مادر
هنوز چشم به راه توام که بازآیی
گره ز کار دل من گشایی ای مادر
مرا که طفل نحیف توام بیاد آور
که تو فرشته مهر و وفایی ای مادر
بیا بیا به تو گویم حدیث غم ها را
به قصه دل من آشنایی ای مادر
بخوابم آمده ای من ز شوق می خواهم
بپایت افتم و ترسم نپایی ای مادر
کنار پنجره هر روز چشم می دوزم
از آن رهی که برفتی بیایی ای مادر
به جای خالی تو خیره می شود هر روز
چه می کشد دل از این جابجایی ای مادر
تو زنده ای و نمیری که درسرای وجود
تو آن بنای بلند بقایی ای مادر
پس از خدا که جهانی رهین منت اوست
امید من تو به روز جزایی ای مادر
نیازمند دعای تو ام که بنمایی
برای این دل زارم دعایی ای مادر
بزرگی تو در این مختصر نمی گنجد
که جلوه ای زجلال خدایی ای مادر
به گریه بود دلم خوش که دیگر آنهم نیست
نمانده نای دلم را نوایی ای مادر
بهشت زیر قدمهای تست می بخشی
بدون آنکه ستانی بهایی ای مادر
خوشا که این قفس تنگ بشکندروزی
که سردهم چوتوشعر رهایی ای مادر
شاعر: علی شهودی
خبرت هست که آن طاق معلا افتاد. ولادت پیامبر
ای ,مادر ,تو ,دل ,دلم ,روز ,ای مادر ,دل من ,بیایی ای ,مادر به ,هر روز ,گرفته زخانه کجایی
درباره این سایت